Historia OSP Świerklaniec

      Ochotnicza Straż Pożarna w Świerklańcu tzw. FEUERWEHRA założona za czasów książęcych. W Statucie z 1842 roku można się doczytać, że zalążki straży były również powołane w Starym Chechle, Świerklańcu, Kozłowej Górze, Orzechu i Brynicy. Miała ona swą siedzibę w tzw. Starym Dworze. Po wojnie francusko – niemieckiej Hrabia Henkel von Donesmarck przeniósł jej siedzibę ze Starego Dworu, który został zniszczony - do Nowego Dworu.

      Oficjalnie Ochotnicza Straż Pożarna w Świerklańcu została powołana w czasach zaboru pruskiego w 1903 roku z inicjatywy Hrabiego Henkel von Donesmarck wspólnie z miejscowymi mieszkańcami pod nazwą FEUERWEHRA.

      Ze względu na duże bogactwo w/w hrabiego była ona jak na tamte czasy bardzo dobrze wyposażona. Przede wszystkim w skład sprzętu OSP w Świerklańcu wchodził pojazd konny – tzw. Sikawka.

      W dokumentacji Archiwum Państwowego w Katowicach można odnaleźć dokument udowadniający zakup tego najbardziej nowoczesnego jak na tamte czasy sprzętu. Pochodzi on z 23 czerwca 1903 r. Miała ona 122 mm cylindry – tłoki skośne. Posiadała zawory kierunkowe, nasadę ssawną, skrzynkę wodną. Wóz całkowicie wykonano z kutej stali na wysokich kołach, z układem kierowniczym, na usztywnionych resorach. Przygotowany był do transportu drabiny ze zwijadłem, posiadała hamulec do zaciągania, dzwonek i dwa światła (tzw. latarki). Pod siedzeniami znajdowały się skrzynki do przechowywania narzędzi. Posiadała dwa miejsca siedzące oraz 3 miejsca stojące. Dodatkowo miała 6 metrów węży ssawnych o średnicy 65 mm z łącznikami gwintowymi. Kosztowała ona 1.782,00 marek. Ochotnicza Straż Pożarna w Świerklańcu posiadała wtedy ręczne sikawki, dwuczęściową drabinę na podwoziu dwukołowym (tzw. Breslaulleiter), drabiny hakowe złożone w piramidkę, skrzynka do dostarczania świeżego powietrza, gdy strażacy działali w kominach lub tunelach.